معرفی انواع تجهیزات شبکه

معرفی انواع تجهیزات شبکه

در این مقاله به معرفی انواع تجهیزات شبکه میپردازیم .

دستگاه‌های شبکه: دستگاه‌های شبکه، همچنین به عنوان سخت‌افزار شبکه شناخته می‌شوند، دستگاه‌های فیزیکی هستند که به سخت‌افزار در شبکه کامپیوتری اجازه می‌دهند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و تعامل داشته باشند. به عنوان مثال، ریپیتر، هاب، پل، سوئیچ، روتر، گیت وی، بروتر و کارت شبکه (NIC) و غیره.

1. ریپیتر – ریپیتر در لایه فیزیکی عمل می‌کند. وظیفه آن بازتولید سیگنال بر روی همان شبکه است قبل از اینکه سیگنال به گونه‌ای ضعیف یا خراب شود که امکان انتقال سیگنال به طول شبکه فراهم شود. یک نکته مهم در مورد ریپیترها این است که آنها نه تنها سیگنال را تقویت می‌کنند بلکه آن را بازتولید می‌کنند. وقتی سیگنال ضعیف می‌شود، آنها آن را به صورت بیت به بیت کپی می‌کنند و آن را با قدرت اصلی بافتش بازتولید می‌کنند. این یک دستگاه ۲-پورتی است.

2. هاب – هاب اساساً یک ریپیتر چند-پورتی است. هاب از چندین سیم از شاخه‌های مختلف، به عنوان مثال، کانکتور در توپولوژی استار که ایستگاه‌های مختلف را متصل می‌کند، پشتیبانی می‌کند. هاب نمی‌تواند داده‌ها را فیلتر کند، بنابراین بسته‌های داده به تمام دستگاه‌های متصل شده ارسال می‌شود. به عبارت دیگر، دامنه برخورد همه میزبانان متصل شده از طریق هاب یکی باقی می‌ماند. همچنین، آنها هوشمندی برای پیدا کردن بهترین مسیر برای بسته‌های داده را ندارند که منجر به ناکارآمدی و تلفات می‌شود.

انواع هاب

هاب فعال: این هاب‌ها دارای منبع تغذیه خود هستند و می‌توانند سیگنال را در همراه شبکه تمیز کرده، تقویت کرده و بازتاب دهند. آنها هم به عنوان یک ریپیتر و هم به عنوان یک مرکز اتصال از کابل‌ها استفاده می‌شوند. این دستگاه‌ها برای افزایش حداکثر فاصله بین گره‌ها استفاده می‌شوند.

هاب غیرفعال: این هاب‌ها کابل‌ها را از گره‌ها جمع‌آوری می‌کنند و منبع تغذیه را از هاب فعال دریافت می‌کنند. این هاب‌ها بدون تمیز کردن و تقویت کردن سیگنال، آن را به شبکه ارسال می‌کنند و برای افزایش فاصله بین گره‌ها قابل استفاده نیستند.

هاب هوشمند: این هاب مانند یک هاب فعال عمل می‌کند و دارای قابلیت مدیریت از راه دور است. آنها نرخ داده انعطاف پذیری به دستگاه‌های شبکه ارائه می‌دهند. همچنین، به مدیران این امکان را می‌دهد که ترافیکی که از طریق هاب رد می‌شود را نظارت کرده و هر پورت در هاب را پیکربندی کنند.

3. پل – پل در لایه پیوند داده عمل می‌کند. پل یک ریپیتر است که به آن قابلیت فیلتر کردن محتوا با خواندن آدرس‌های MAC منبع و مقصد اضافه شده است. همچنین برای اتصال دو LAN که با پروتکل یکسان کار می‌کنند، استفاده می‌شود. این دستگاه دارای یک پورت ورودی و یک پورت خروجی است، بنابراین یک دستگاه ۲-پورتی است.

انواع پل‌ها:

پل‌های شفاف: این پل‌ها هستند که ایستگاه‌ها به طور کامل از وجود پل آگاه نیستند، به این معنی که بدون در نظر گرفتن اینکه یک پل اضافه یا حذف شود، بازپیکربنی ایستگاه‌ها لازم نیست. این پل‌ها از دو فرآیند یعنی پیش‌برد پل و یادگیری پل استفاده می‌کنند.

پل‌های مسیریابی منبع: در این پل‌ها، عملیات مسیریابی توسط ایستگاه منبع انجام می‌شود و فریم مشخص می‌کند کدام مسیر را باید دنبال کند. میزبان می‌تواند با فرستادن یک فریم ویژه به نام فریم کشف، که از طریق تمام مسیرهای ممکن به مقصد پخش می‌شود، فریم را کشف کند.

4. سوییچ – سوییچ یک پل چند پورتی با بوفر و طراحی‌ای است که می‌تواند کارایی و عملکرد آن را بهبود بخشد (تعداد بیشتر پورت‌ها به معنای کمتر بودن ترافیک است). سوییچ یک دستگاه لایه پیوند داده است. سوییچ می‌تواند قبل از ارسال داده‌ها، بررسی خطا انجام دهد، که این امر باعث بهبود کارایی آن می‌شود زیرا پکت‌هایی که خطا دارند را ارسال نمی‌کند و فقط پکت‌های سالم را به صورت انتخابی به پورت مناسب فرستاده می‌شود. به عبارت دیگر، سوییچ دامنه برخورد میزبانان را به دو قسمت تقسیم می‌کند، اما دامنه پخش همچنان همان باقی می‌ماند.

5. روتر – روتر دستگاهی است شبیه سوییچ که بسته‌های داده را بر اساس آدرس IP آنها مسیریابی می‌کند. روتر در اصل یک دستگاه لایه شبکه است. روترها به طور عمده LAN و WAN را به هم متصل می‌کنند و دارای جدول مسیریابی به روز شده به صورت پویا هستند که بر اساس آن تصمیم‌گیری در مورد مسیریابی بسته‌های داده انجام می‌دهند. روتر دامنه پخش میزبانان متصل به آن را تقسیم می‌کند.

6. دروازه – دروازه، همانطور که از نامش پیداست، یک گذرگاه برای اتصال دو شبکه است که ممکن است بر اساس مدل شبکه‌سازی متفاوت کار کنند. آنها به عنوان عاملان پیام‌رسان عمل می‌کنند که داده را از یک سیستم دریافت می‌کنند، آن را تفسیر می‌کنند و به سیستم دیگر منتقل می‌کنند. دروازه‌ها همچنین به عنوان تبدیل‌کننده‌های پروتکل شناخته می‌شوند و می‌توانند در هر لایه شبکه عمل کنند. دروازه‌ها به طور کلی پیچیده‌تر از سوئیچ‌ها و روترها هستند. دروازه همچنین به عنوان تبدیل کننده پروتکل نیز شناخته می‌شود.

7. بروتر – همچنین به عنوان بریج روتر شناخته می‌شود، یک دستگاه است که ویژگی‌های بریج و روتر را ترکیب می‌کند. این دستگاه می‌تواند در لایه پیوند داده یا لایه شبکه عمل کند. به عنوان یک روتر، قادر است بسته‌های داده را در سراسر شبکه‌ها مسیریابی کند و به عنوان بریج، قادر است ترافیک شبکه محلی را فیلتر کند.

8. کارت شبکه یا NIC – کارت شبکه یا کارت واسط شبکه، یک آداپتور شبکه است که برای اتصال کامپیوتر به شبکه استفاده می‌شود. این کارت در کامپیوتر نصب شده و برای برقراری یک LAN استفاده می‌شود. این کارت دارای یک شناسه منحصر به فرد است که بر روی چیپ نوشته شده است و دارای یک کانکتور است که کابل را به آن وصل می‌کند. کابل به عنوان یک واسط بین کامپیوتر و روتر یا مودم عمل می‌کند. کارت شبکه یک دستگاه لایه 2 است، به این معنی که در لایه فیزیکی و لایه پیوند داده شبکه عمل می‌کند.

منبع :

Data Communications and Networking